Ufak bir kasabada bir çocuk ve onun annesi ve babası beraber yaşıyorlarmış.Bu küçük çocuk çok sinirliymiş her şeye kızıyor ve bağırıyormuş.Bu durum tabi ki ailesini de çok üzüyormuş.Sinirli çocuk kızdığı zaman ağzından kötü sözler çıkıyormuş ve etrafındaki arkadaşları, komşuları herkim bu çocuğu görürse ondan uzak durmak istiyorlarmış.Ailesi çocuğun bu durumuna çok üzülüyormuş ve ileride yalnız kalacağından korkuyorlarmış.

Annesi ve babası, çocuğun öfkesini kontrol etmesi ve kibar olması için ona defalarca tavsiyeler vermiş. Ne yazık ki, öfkeli çocuk onları hiç dinlememiş. Sonunda, çocuğun babasının aklına bir fikir gelmiş.
Artık dayanacak güçleri kalmamış;

Bir gün, babası ona kocaman bir çivi çantası ve yanında bir adet çekiç vermiş. Oğluna, her sinirlendiğinde ve öfkesini kontrol edemediğinde bahçedeki çitlere bir çivi çakmasını istemiş. Küçük,sinirli çocuk bu fikri eğlenceli bulmuş ve babasının bu isteğini kabul etmiş.

Ne zaman sinirlense, bahçe çitlerine koşmuş ve bir çivi çakmış. Sinirinden, ilk gün çitlere tam 30 çivi çakmış! Sonraki gün ve takip eden günlerde bu sayı, yarıya düşmüş. Küçük çocuk çivi çakmayı çok zor bulmuş ve bunun yerine öfkesini kontrol etmeye karar vermiş.

Yavaş yavaş, çitlere çakılmış çivilerin sayısı azalmış ve hiçbir çivinin çakılmadığı gün gelmiş! Çocuk, tüm gün sinirlenmeden dayanabilmiş. Sonraki birkaç gün boyunca hiç sinirlenmemiş ve bir tane bile çivi çakmasına gerek kalmamış.

Babası oğlu artık sinirlenmediği için çok mutlu olmuş ve oğlunu yanına çağırıp “Oğlum artık kendini kontrol edebiliyorsun bu yüzden senden sinirlendiğin zaman bahçe çitlerimize çaktığın çivileri yavaş yavaş çıkarmanı istiyorum.” demiş. Birkaç gün geçmiş ve çocuk çivilerin çoğunu tellerden çıkarmış. Ancak, çıkaramadığı birkaç çivi kalmış.

Çocuk, babasına bundan bahsetmiş. Babası onu takdir etmiş ve “Orada ne görüyorsun?” diye çitlerin üzerindeki bir deliği işaret edip oğluna göstermiş.

Çocuk cevap vermiş, “Çitlerin üzerinde bir delik görüyorum Babacığım!”

Babası çocuğa, “Çiviler senin kötü huyun olan Öfkeydi ve bu huyun bazı insanları kırdı. Çivileri çıkartabilirsin, ancak çitin üzerindeki delikler kalacaktır. O çitler asla aynı görünmeyecek. Her yerinde izler var. Hatta bazı çivileri yerinden bile çıkaramayacaksın. Kötü öfken ve kızgın sözlerin böyle oldu! Kelimelerin ve sinirin insanları çok kırdı! Bundan sonraki yaşamında ağzından çıkan kelimeleri dikkatli seçmelisin. İnsanlar ile aranı iyi tutmak için o kelimeler çok önemlidir. Kalbinden sevgiyi ve kibarlığı asla çıkarma ki bu güzellikler seni iyi bir insan yapabilsin! ”

Kötü sözler geri dönüşü olmayan kalp kırıklarına neden olabilir: Sözlerinizin nazik ve tatlı olmasına izin verin.